Sensorische Informatieverwerking is het vermogen om informatie vanuit ons eigen lichaam en de wereld om ons heen via de zintuigen op te nemen te selecteren, en de stukjes informatie aan elkaar te koppelen, zo dat wij er op een aangepaste manier op kunnen reageren. Verstoring in de sensorische informatieverwerking kan betekenen dat het dagelijks functioneren bemoeilijkt wordt, omdat er meer tijd en energie nodig is om taken te verrichten. In bepaalde gevallen kan het betekenen, dat het kind zo veel problemen heeft met het opnemen, selecteren, koppelen en verwerken van informatie, dat het leerproblemen ontwikkelt.

Sensorische informatieverwerkingsproblemen kunnen de basis vormen van leerproblemen. Je ziet dan dat een kind slecht kan luisteren, moeilijk kan stilzitten, onvoldoende concentratie heeft, vaak een wisselend activiteitenniveau, de leerstof moeilijk opneemt en de leerstof slecht beklijft bij het kind.

Het kind heeft vaak problemen met aanleren van vaardigheden en handelingen die geautomatiseerd zouden moeten verlopen. Het kan bijvoorbeeld zijn, dat het moeite heeft met leren van tafels, maar het kan ook zijn dat het moeilijk komt tot het leren van andere vaardigheden, ook op motorisch gebied. Het kind is meestal niet in staat twee dingen tegelijk te doen, doordat het alles veel te bewust moet doen en te weinig terug kan vallen op geautomatiseerde processen, die immers veel minder energie kosten dan alle bewust uitgevoerde handelingen.

Het zijn kinderen die veel meer inspanning leveren dan hun leeftijdgenootjes, maar dan nog vaak niet op het gewenste niveau kunnen functioneren.

We zien sensorische informatieverwerkingsproblemen ook vaak samengaan met een slechte spraak-taalontwikkeling. Voor spraak- en taal-ontwikkeling heb je een heel goede sensomotorische basis nodig. Als de hersenen niet helemaal efficiënt werken, de zintuiglijke informatie niet optimaal wordt verwerkt, kunnen problemen in de spraak-taalontwikkeling ontstaan.

Stoornissen in de sensorische informatieverwerking kunnen niet alleen zorgen voor een wisselend activiteitenniveau en concentratiestoornissen, er kunnen ook gedragsproblemen en zelfs hyperactiviteit uit voortvloeien.

Sensorische informatieverwerkingsstoornissen komen voor op alle niveaus, ook bij ‘hoogbegaafde’ kinderen, maar ook – en om begrijpelijke redenen vaker – bij kinderen met lichamelijke en/of geestelijke handicaps.

Ook bij dyslectische kinderen en volwassenen komen sensorische informatieverwerkingsstoornissen relatief vaak voor.